Manuscripten van de brief van Polycarpus

Van de brief van Polycarpus zijn negen late Griekse manuscripten bekend, die allemaal zijn overgeschreven van een tamelijk slechte bron. Die manuscripten behelzen 1:1-9:2.

Eusebius heeft hoofdstuk 9 bewaard, en geheel hoofdstuk 13 behalve het laatste vers.
Er zijn behoorlijk goede argumenten om hoofdstuk 13 als interpolatie te zien. [0]

We hebben de hele brief ook in negen Latijnse manuscripten, die gebaseerd zijn op een vroeg Grieks origineel. Dus dankzij deze Latijnse manuscripten hebben we de hoofdstukken 10-12 en 14, en 13:2.

Daarnaast zijn er wat korte citaten in Syriac van deze brief over. [1]

De brief van Polycarpus is lang onbekend geweest in de westerse kerk. In 1498 werd het in Latijn gepubliceerd door Faber Stapulensis, en in 1633 in Grieks door Halloix.[2]

Voetnoten:


[0] Philip Schaff (ed), 'Introductory Note to the Epistle of Polycarp to the Philippians', Ante-Nicene Fathers Vol 1, p. 31.
[1] Michael M. Holmes (editor and translator), The Apostolic Fathers; Greek Texts and English Translations (Grand Rapids, 1992, 2007), p. 277.
[2] G. Umlhorn, 'Polycarpus', in Philip Schaff (ed), A Religious Encyclopaedia or Dictionary of Biblical, Historical, Doctrinal, and Practical Theology, 3rd edn, Vol. 3 (Toronto, New York & London: Funk & Wagnalls Company, 1894), pp. 1863-64.